Wat is het?

De periode van zwangerschap en de bevalling behoren vooralsnog tot het terrein van de reguliere geneeskunde. Een aantal gevallen komt echter in aanmerking voor behandeling door de complementaire geneeskunde.

• Bekkenklachten, pijnlijk staartbeentje, pijnlijk schaambeen
• Rug- en nekklachten
• Klachten tussen de schouderbladen
• Hoofdpijn
• Kortademigheid
• Zure oprispingen
• Spijsverteringsklachten
• Obstipatie
• Stuwing in de benen
• Tintelingen in armen/vingers
• Uitstralende pijn in de ledematen
• Blaasproblemen
• Overmatige vermoeidheid

 

Rondom de zwangerschap en de geboorte

Er zijn talloze dysfuncties en symptomen, die zich rondom de zwangerschap en de geboorte van het kind kunnen voordoen. In het algemeen worden deze symptomen afgedaan als (tijdelijke) ongemakken, maar ieder signaal van het lichaam vertelt iets van het onderliggende probleem. Het vraagt een goed verstaander en voldoende kennis om deze symptomen op waarde te kunnen inschatten.

De zwangerschap

Tijdens de zwangerschap bestaan er verschillende symptomen die als vanzelfsprekend worden gezien, zoals misselijkheid, maagklachten, prikkelbare blaas, lichte incontinentie, rugklachten met of zonder uitstraling in de benen en een keiharde buik. Deze symptomen worden in de geneeskunde meestal functioneel genoemd. Door middel van Osteopathie en Mesologie zijn deze symptomen echter goed te behandelen.

Infertiliteit (onvruchtbaarheid) en menstruatieklachten vormen tevens een belangrijk indicatiegebied. Deze klachten worden in het IMC meestal volgens twee pijlers bekeken: de Mesologie (fysiologie van de hormonen) en Osteopathie (mechanische belemmeringen).

 

De geboorte

Volgens onderzoeken in Amerika komen slechts 10 % van de pasgeborenen vrij van dysfuncties ter wereld. Van de overige 90% heeft 20% slechts kleine dysfuncties en 70% van de pasgeborenen heeft eigenlijk een behandeling nodig. De dysfuncties ontstaan door een grote actiekracht vanuit de weeën tegenover een te kleine reactiekracht van de pasgeborene. De oorzaken van een te grote actiekracht zijn onder andere:

• Een vroege of late geboorte
• En te snelle of te langzame geboorte
• Het gebruik van weeënremmers of weeën stimulantia.
• Het gebruik van hulpmiddelen, zoals een vacuümpomp of tangverlossing.
• Ook de keizersnede is vaak de oorzaak van dysfuncties bij kinderen.

 

Postnataal (na de geboorte)

Postnatale depressie (postpartum depressie) is een maandenlang somber, prikkelbaar, angstig en neerslachtig gevoel dat bij de moeder ontstaat na de geboorte van de baby. Dit kan voorkomen ongeacht of je je op de komst van de baby had verheugd. Een postnatale depressie begint over het algemeen niet direct na de bevalling, maar pas na enkele weken/maanden. Veel jonge moeders, zo’n 50-80%, hebben na de bevalling last van stemmingswisselingen die kunnen bestaan uit spontane huilbuien, nervositeit, gespannenheid, prikkelbaarheid en slaapproblemen.

De meeste stemmingswisselingen vinden plaats in de 3^e tot 10^e dag na de bevalling en gaan vaak vanzelf weer over. Je kunt dit zien als een normale reactie van je lichaam; tijdens en na je zwangerschap vinden er nogal wat hormoonschommelingen plaats. Dit wordt ook weleens de ‘baby-blues’, ‘kraamtranen of het vierdedagsverdriet genoemd. Bij zo’n 10-20% van de vrouwen houdt dit gevoel maandenlang aan en spreekt men van een postnatale depressie. Dit aanhoudende neerslachtige gevoel ontstaat meestal in de 4^e maand na de bevalling. De klachten hoeven dus niet direct na de bevalling in te treden en beginnen vaak wanneer je weer gaat werken of stopt met borstvoeding.

 

Symptomen postnatale depressie

• De belangrijkste symptomen van een postnatale depressie zijn een depressieve stemming en het niet kunnen genieten van de baby.
• Stemmingswisselingen
• Verlies van eetlust
• Slapeloosheid
• Intense prikkelbaarheid en woede
• Vermoeidheid
• Hechtingsproblemen met de baby
• Gebrek aan levensvreugde

 

Oorzaken

• Biologische factoren
• Veranderingen in de hormoonhuishouding (daling van de hormonen)
• Een verstoorde schildklierwerking
• Een verstoorde vitamine-mineralenbalans (vooral een tekort aan vitamine B6, B12, zink en ijzer)
• Fysieke en emotionele uitputting
• Veranderingen in bloedvolume, bloeddruk, immuunsysteem en stofwisseling
• Depressed sacrum (verkeerde stand van het heiligbeen)

 

Psychische factoren

• Hoge verwachtingen van het moederschap
• Hoge eisen aan jezelf
• Slecht nee kunnen zeggen
• Moeite hebben met het uiten van emoties
• Sociale factoren
• Relatieproblemen
• Weinig ondersteunende partner
• Slechte relatie ouders
• Veeleisende ouders, broers of zussen
• Culturele factoren
• Maatschappelijke normen over moederschap

 

Wat kan het IMC?

• Bekkeninstabiliteit tijdens de zwangerschap kan vaak afdoende door de Osteopathie behandeld worden. Bij deze behandeling is -evenals bij de lage-rugpijnen- voorzichtigheid geboden.
• Eventuele nabehandeling van een episiotomie of perineumruptuur kan door de osteopaat gegeven worden. Het perineum is per slot van rekening het centrale aanhechtingspunt van vrijwel alle bekkenbodemspieren.
• Eenvoudige complicaties als misselijkheid, gebrek aan eetlust, constipatie en slapeloosheid, kunnen met behulp van milde homeopathische of fytotherapeutische middelen (Mesologie) behandeld worden. Deze maatregelen zijn meestal te verkiezen boven farmaceutische medicijnen, omdat die vrijwel altijd een risico voor het kind met zich meedragen.
• Bij stuitliggingen kan een gespecialiseerde osteopaat trachten een normale ligging te bewerkstelligen. De osteopaat is opgeleid om met zachte technieken te werken. Echografische controle is dan wel noodzakelijk.
• In Amerika wordt onderzoek gedaan naar de preventieve osteopathische behandeling van pasgeborenen op het craniosacrale aspect, vanwege de grote toename van kunstmatige begeleiding van de partus. De conclusie is dat de ontwikkeling van de behandelde kinderen op fysiek, mentaal en emotioneel terrein beter en gelijkmatiger verloopt dan bij niet-behandelde kinderen.

Lees ook verder bij de Kennisbank van het IMC: over menstruele cyclus, onvruchtbaarheid (infertiliteit).

Casus: ruimte voor zwangerschap

Patiënte komt met rugklachten in de vierde maand van de zwangerschap. Opvallend is de omvang van de buik, eerder passend bij een achtste maand zwangerschap. Tijdens de zwangerschap ‘moeten’ organen ruimte geven aan de baarmoeder en het kind om te kunnen groeien. Wordt die ruimte te weinig gegeven, dan kan de baarmoeder nog slechts naar voren uitgroeien, met als gevolg een sterke trek aan de wervelkolom, het bekken en het heiligbeen. De spieren van de wervelkolom proberen deze trek te compenseren met rugklachten tot gevolg. De baby lag alleen aan de rechterkant van de baarmoeder en patiënte stond voorovergebogen. Behandeling van alle omliggende organen gaf direct ruimte aan zowel moeder en kind. Moeder stond rechtop, de buik nam normale proporties aan en de baby ging direct anders ‘liggen’. Daar zit de essentie van de osteopathie dus: ruimte geven voor natuurlijke processen, zowel bij ziekte als bij gezondheid.