Het Integraal Medisch Centrum staat voor gezondheidszorg, meer nog dan voor geneeskunst. In de huidige Westerse geneeskunde is een fenomeen ontstaan dat je ziek bent, wanneer de dokter je ziek verklaart. Met andere woorden, wanneer er iets afwijkends is gevonden in het bloed, op een foto, bij een scan. Dan wordt in het algemeen aan de afwijkingen een naam van een ziektebeeld gekoppeld (classificatie). Afwijkend wil zeggen, afwijkend van de norm. Feitelijk wordt dit pas vastgesteld wanneer het ziektebeeld zich heeft gemanifesteerd c.q. vast gezet in het lijf.
In de Oosterse geneeskunde neemt men eerder maatregelen bij sluimerende symptomen, vóórdat het ziektebeeld manifest wordt. Dat is een andere benaderingswijze. Beide benaderingswijzen hebben hun bestaansrecht. In de geïndustrialiseerde Westerse wereld, met uitkeringen bij ziekte en vergoedingen van verzekeringen, is het logisch dat we ‘wachten’ tot het ziektebeeld aantoonbaar is. Dat heeft echter ook het nadeel dat we eigenlijk altijd te laat ingrijpen, immers het beeld is al manifest en geïnstalleerd. De Oosterse benadering gaat meer uit van preventie; het vroegtijdig ingrijpen bij geringe symptomen, zodat het ziektebeeld zich niet kan manifesteren.
Preventie
Zoals gezegd is voor beide vormen wat te zeggen. De Westerse geneeskunde heeft haar sporen verdiend bij acute en levensbedreigende situaties, zoals een hartinfarct, een longontsteking, een tumor, een trauma, enz. De Oosterse geneeswijzen zijn echter meer gericht op het behouden van gezondheid.
Binnen het IMC vinden we die preventie zeer belangrijk, naast het genezingsproces bij bestaande aandoeningen. Preventie betekent het vroegtijdig ingrijpen en corrigeren bij de eerste symptomen, waardoor de lichaamseigen en natuurlijke geneeskracht haar werk kan doen. Nu zijn we in het Westen niet meer gewend om alert te zijn op vroege symptomen, in de regel negeren we deze.
Ik moet het zélf kunnen
De gedachte achter het zoeken naar afwijkingen van de norm in onze Westerse wereld, gaat ervan uit dat er een soort perfectie zou bestaan. Ziekte en pijn horen niet thuis in het leven. Toch weten we dat het goed is om te reageren op een virus met een eenvoudige griep, naar pijn te luisteren door een bepaald deel van het lichaam te ontzien, enz. Maar ergens fluistert er een gedachte dat het niet hoort.
Daaruit vloeit de gedachte voort dat je, na een aantal behandelingen en weer klachtenvrij zijn, het zélf moet kunnen doen. Dus zonder bezoek aan de therapeut weer verder kan. De meeste ziektebeelden echter hebben zich gemanifesteerd en geïnstalleerd in het lichaam. Dat betekent dat er schade is opgetreden, dat er littekens zijn ontstaan. Daar kun je mee leren leven, maar vroeg of laat steekt het ziektebeeld de kop op. Lang niet alles is te herstellen tot het optimum. Dat weten we ook wel, want we zijn ook geen peuter meer, waar alle weefsels nog zacht en soepel aanvoelen.
De natuur gaat altijd voort met wat het heeft en gaat niet terug naar hoe het was. De natuur streeft altijd naar een optimale aanpassing voor het hier en nu. Dat betekent dat het lichaam bij doorgemaakte aandoeningen, met littekens, intoleranties, verklevingen, afschermen van gebieden, enz. reageert. Een krom gegroeide boom kunnen we met een paal en trouw begeleiden naar het recht groeien, maar de oorspronkelijke kromming blijft. De wereldwijd bekende illustratie van orthopedie toont dit ook aan. Zo ook in het lichaam, eenmaal gemanifesteerde zaken worden weliswaar aangepast, maar verdwijnen niet.
Algemeen Periodieke Controle (APC) in het IMC
Zoals gezegd zijn wij in het Westen niet meer gewend om beginnende symptomen ten herkennen. De meeste negeren we, want ‘we hebben er allemaal wel eens last van’. Natuurlijk moeten we niet op alle slakken zout leggen, maar terugkerende kleine symptomen zijn wel degelijk belangrijk. Onderstaand een beperkt lijstje.
De therapeuten van het IMC zijn opgeleid met het vroegtijdig signaleren van symptomen;
- hetzij door het voelen van beperkingen of blokkades (Osteopathie),
- hetzij door onderzoek van afwijkingen op de tong of in de pols en het meten van functies (Mesologie),
- hetzij door het luisteren naar signalen en verwoordingen (psychotherapie).
Wij raden aan om periodiek op controle te komen bij je therapeut. We kennen dat van de tandarts; het vroegtijdig signaleren van gaatjes, vóórdat er ontstekingen of tandvleesproblemen ontstaan, vóórdat het zich terug trekt. We kennen dat zelfs bij de auto, de APK, een keuring of de essentiële onderdelen van de auto wel veilig zijn. Nu bedoelen we in het IMC met een APC geen keuring, geen ‘total body scan’, niet een ‘voldoe-ik-wel-aan-de-norm’. Vandaar de naam: Algemeen Periodieke Controle (APC), een regelmatige controle of je lichaamsfuncties (darmen, gewrichten, longen, hart, emoties, enz.) wel functioneel zijn binnen je eigen leven.
Afspraken
Een stelregel kunnen en willen we niet hanteren, want dat is voor ieder mens verschillend. In het algemeen:
- Een keer per jaar: in het algemeen gezond, maar wel wat meegemaakt;
- Twee keer per jaar: na een ingrijpende aandoening of langdurige klachten;
- Vier keer per jaar: met een verleden van verschillende aandoeningen;
- Zes keer per jaar: met slepende chronische en ingrijpende aandoeningen.
De behandelingen kunnen plaats vinden:
- bij je eigen therapeut, maar hun expertise is ook weer nodig voor nieuwe en soms gecompliceerde aandoeningen bij patiënten.
- bij het Meester-Gilde (Master-Class), bij volledig afgestudeerde therapeuten met een supervisie-begeleiding van een ervaren therapeut.
- in de klinische fase van de opleidingen, bij bekwame laatstejaars (Co-Therapeuten) van de opleidingen (schoolexamen behaald) onder begeleiding van ervaren Co-Docenten.
In de klinische fase kunnen wij gereduceerde tarieven hanteren doordat het onder het onderwijs valt.
Casus: Periodieke Controle
Een vrouw, 60 jaar komt 8 jaar geleden in het IMC op consult. De klachten bestaan uit buikpijn sinds een half jaar, met hevige aanvallen. Volgens de internist zijn er ontstekingen in de dikke darm. Aangezien haar moeder bekend was met M. Crohn, was preventief medicatie ingesteld. Deze helpt echter niet (meer?). Bijkomende klachten zijn slapeloosheid, om 01.00 uur wakker worden , dan weer inslapen en vervolgens vroeg wakker.
Na uitvoerig onderzoek is zij zowel mesologisch als osteopathisch behandeld. De mesologie was gericht op herstel van de darm en van de lever, de osteopathie op de ‘verzakkingen’ en fixaties in de buik. De eerste 4 weken ging het slechter, een reactie die wij vaak zien. Dat is ook een goede reactie. Een lichaam met chronische problemen geeft foutieve reacties; het is de bedoeling dat deze reacties langzaam ombuigen naar goede reacties. Dat heeft meestal, zoals wij noemen, een beginverergering. Na vijf maanden zijn de reguliere medicijnen gehalveerd en blijven er nog 2 natuurlijke Ayurvedische kruiden, in die vijf maanden zijn 3 behandelingen gegeven.
Na een jaar therapie gaan we over op een regelmatige controle van twee maal per jaar, waarbij bekeken wordt hoe de functies, bewegingen, fixaties, etc. zich verhouden en uiteraard of er klachten optreden. Na 4 jaar gaan we over op een controle van een maal per jaar. In de tussentijd heeft zij een maal een parasiet opgelopen, wat met tussentijdse behandelingen relatief snel opgelost was.
We zijn nu acht jaar verder, met een controle van een maal per jaar. Omdat zij aangeeft dat het de laatste 6 weken voor de controle langzaam slechter gaat, vervroegen we de ‘APK’ iets.
Dit zijn patronen die we vaak tegen komen. Een maal chronische, langdurige klachten gehad, dan vervalt een lichaam vrijwel altijd in ‘oude’ patronen. Een preventieve controle voorkomt dat deze oude patronen weer klachten c.q. ziekten veroorzaken.