Wat is het?
Bekkeninstabiliteit, ook wel Symfysiolyse genoemd, is de grote mate van beweging of verzwakking in het bekken. Bekkeninstabiliteit komt heel vaak voor tijdens de zwangerschap, zelfs 50% – 60% van de zwangere vrouwen hebben hier last van. Gelukkig hebben niet alle vrouwen de ernstige vorm, maar er zijn veel vrouwen die ongemak ervaren. Bekkeninstabiliteit kan ook ontstaan als gevolg van een ongeval. Mannen kunnen om die reden ook last hebben van bekkeninstabiliteit. Binnen het IMC hebben we veel ervaring, mede door samenwerking met het geboortecentrum in Amsterdam.
Het bekken bestaat, simpel gezien, uit drie botstukken: de linker- en rechter bekkenhelft met daartussenin aan de achterzijde het heiligbeen (sacrum). Deze botstukken worden op drie plaatsen met elkaar verbonden. Er zijn dus drie gewrichten. De verbinding aan de voorkant tussen de twee bekkenhelften is het schaambeen (symfyse). Aan de achterkant komen de beide bekkenhelften samen aan weerszijden van het heiligbeen, de sacro-iliacale gewrichten of wel SI-gewrichten.
Symptomen Bekkeninstabiliteit:
In sommige gevallen zorgt het beweeglijker worden van het bekken voor klachten. Vaak spreekt men dan pas over bekkeninstabiliteit of bekkenpijn. De meest voorkomende symptomen zijn:
- Pijn aan de achterkant en/of voorkant van het bekken (rond het schaambeen);
- Pijn in de onderrug;
- Ochtendstijfheid;
- Pijn rond stuitje (stuitbeen);
- Pijn bij het lopen;
- Pijn bij het traplopen;
- Pijn bij het omdraaien in bed;
- Pijn en moeite (instabiel) bij het staan op een been;
- Pijn bij het beginnen met lopen (na een langere zitpositie).
De pijn bij bekkeninstabiliteit komt het meestal opzetten wanneer je weer begint met bewegen (startpijn) of wanneer je vermoeid begint te raken. Ook kan het bij bekkeninstabiliteit gebeuren dat het langer duurt, voordat je hersteld bent. Soms worden ook andere pijnklachten onterecht toegeschreven aan bekkeninstabiliteit. Voorbeelden hiervan zijn pijn in de onderbuik of pijn aan één kant van de heupen.
Het ánders kijken van het IMC
Bekkeninstabiliteit kan het gevolg zijn van de invloed van de hormonen tijdens de zwangerschap. Wanneer de (gewrichts-) banden hierdoor overbelast of zelfs beschadigd zijn is een instabiliteit het gevolg. Dit kan ook gebeuren door het geweld tijdens de bevalling. Daarnaast kunnen krachtlijnen in het lichaam een oorzaak zijn.
Wat kan het IMC?
Binnen het IMC kijken we verder dan het bekken groot is. De organen in het bekken (blaas, baarmoeder, rectum) zijn van belang, maar tevens alle ingewikkelde krachtlijnen in je lijf. Staan en lopen horen bijna zonder energie te kunnen gebeuren, althans op de natuurlijke manier. We gaan daarom onderzoeken welke factoren dit belemmeren of zelf onmogelijk maken, maar zeker van teen tot top.
Casus: Bekkenscheefstand en verder.
Patiënte, 33 jaar, sinds aantal jaren rugklachten met uitstraling in het linker been en hoofdpijn vanuit de nek. De laatste 3 jaar verergeren de klachten, tijdens de zwangerschap nagenoeg geen klachten. Dit beeld zien wij vaker: een bekkenscheefstand door het samenspel van organen en de ‘darmbeenderen’ (bekken). De bekkenscheefstand trekt de lage rugwervels krom, wat door automatisch spieren gecorrigeerd, waaronder de M. Piriformis, met uitstralingen in het been tot gevolg. Ter compensatie van de lage rugwervels, compenseren ook de nekspieren voor een rechtopstaande houding, met gevolgen voor de doorbloeding en zenuwvoorziening naar het hoofd. Tijdens de zwangerschap zorgen zowel de veranderde positie van baarmoeder en organen, als ook de verhoogde elasticiteit van banden voor minder noodzaak voor compensatie door spieren en dus minder klachten.