De tijd nemen betekent geen tijd verliezen, met aandacht voor je lijf en gezondheid, win je tijd om te leven. 

‘De tijd nemen, betekent geen tijd verliezen’  is een uitspraak van Seneca in 65 n. Chr.

In één van Seneca’s bekendste essays, De Lengte Van Het Leven, gaat hij in op wat wellicht klinken als moderne fenomenen: druk zijn, geen rust vinden, het gevoel hebben dat de dagen en jaren aan ons voorbij vliegen. Het goede nieuws is dat dit niet iets modern is, ook in Seneca’s tijd klaagden mensen steen en been over het hebben van te veel verplichtingen en te weinig rust en vrije tijd. Het slechte nieuws? Het lijkt dat er voor het merendeel van de mensen weinig veranderd is over de afgelopen paar duizend jaar.

Het spreekt natuurlijk voor zich maar tijd, net als energie, is een niet-hernieuwbare bron. We krijgen allemaal vierentwintig uur per dag, en we weten allemaal dat we niet eeuwig zullen leven. Maar de één gebruikt zijn tijd beter dan de ander, en veel mensen mogen af en toe wel eens wakker geschud worden, om en na te denken over de verkwisting van onze tijd.

Een paar van zijn uitspraken:

Let wel: het is van 2.000 jaar geleden.

“Het leven dat we krijgen is niet kort, wij maken het kort; we hebben er niet te weinig van, we gooien het met bakken overboord.
Het is als met grote rijkdom van een koning: wanneer die in verkeerde handen valt is alles in een oogwenk verdwenen.
Maar een bescheiden bezit dat wordt toevertrouwd aan iemand die er goed op past groeit met het gebruik.
Zo vergaat het ook ons: wie de zaken goed inricht krijgt van het leven volop de ruimte.
Wat klagen wij over de natuur? Die heeft zich heel welwillend opgesteld.
Het leven is, wanneer je ermee kunt omgaan, lang.”

 

“De man die geen moment voor zichzelf onbenut laat, die elke dag inricht alsof het zijn laatste is, hoopt noch vreest de dag van morgen.
Want wat kan enig uur brengen aan nieuw genot? Alles is bekend, alles ten volle genoten.
Fortuna mag het verder allemaal inrichten zoals ze wil, zijn leven is al binnen. Iets erbij kan nog, iets eraf niet.”

 

“Het kortste leven met de grootste zorgen hebben de mensen die het verleden vergeten, het heden laten versloffen en vrezen voor de toekomst.
Pas bij de finish, als het te laat is, begrijpen ze het, de stakkers: al die tijd zijn ze druk bezig geweest met nietsdoen.”