Wat is het?
Een Hernia Inguinalis (liesbreuk) is een bult van het buikvlies (peritoneum) door de buikwand (spieren). Deze bult zit meestal ter hoogte van de lies. De bult ontstaat door een zwakke plek of opening in de buikwand. Dit noemen we de breukpoort. Het buikvlies en wat buikinhoud (zoals vetweefsel of een stukje van de darm) komen door de breukpoort naar buiten. Daardoor ontstaat de zwelling in de lies. Vooral tijdens staan, tillen of persen kun je de zwelling zien.
Er zijn drie soorten liesbreuken. Twee bevinden zich in het lieskanaal (de directe en indirecte liesbreuk) en een ter hoogte van het dijbeen (de femorale hernia of dijbeenbreuk). Uit onderzoek blijkt dat vrouwen vaker een dijbeenbreuk hebben dan mannen.
Gemiddeld 27% van alle mannen te maken krijgt met een liesbreuk Bij vrouwen is dit 3%. De meeste liesbreuken ontstaan tussen het 50ste en 60ste levensjaar. Jaarlijks krijgen ongeveer 30.000 mensen in Nederland een operatie voor een liesbreuk. Daarvan is 88% man en 12% vrouw.
De zwakke plek in de buik kan aangeboren zijn. Een zwakke plek kan ook later ontstaan, doordat de buikwand uitrekt. Dit kan gebeuren bij een (forse) toename van het gewicht, veel en zwaar tillen, hard persen of veel hoesten. Deze oorzaken vergroten de druk in de buikholte. De druk op de zwakke plek in de buikwand neemt dan toe. Daardoor kan er een liesbreuk ontstaan. Bij sommige patiënten is er geen duidelijke oorzaak voor het ontstaan van de liesbreuk
Het ánders kijken van het IMC
Een normaal beweeglijk buikvlies c.q. normaal bewegende darmen zullen niet verzakken noch uitstulpen. Er gaat dus al een probleem aan de liesbreuk vooraf. Binnen het IMC gaan we kijken naar de oorzakelijke verbanden c.q. omstandigheden die tot de breuk geleid hebben; van minder beweeglijke darmen, naar fixaties in het lieskanaal tot aan de voeding.
Wat kan het IMC?
Een hernia inguinalis (liesbreuk) zonder strangulatie (mechanische obstructie en circulatiebelemmering) is goed te behandelen door de osteopaat. De gedetailleerde kennis van de anatomie en mobiliteit van de buikorganen laat zowel een preventieve als een curatieve behandeling toe. De osteopaat hersteld de glijvlakken van de ingewanden (in dit geval vooral darmen).
De reguliere optie bestaat vaak uit het plaatsen van een ‘matje’, met vaak verklevingen tot gevolg.
Casus Pers je geen breuk
Man van 72 jaar komt met een acute klacht; twee bobbels in de buik. De achtergrond vertelt dat de man eergisteren een overvloedige maaltijd van gefrituurde groenten heeft genuttigd. Dat veroorzaakte een nacht vol krampen in de darmen, gevolgd door een geforceerd persen bij de ontlasting de volgende dag. Direct ontstonden de twee bobbels in de buik. De huisarts constateerde een liesbreuk en stelde een operatie voor. ‘Toevalligerwijze’ kwam de man een dag later op consult met dit gegeven en de mededeling dat hij liever geen operatie wilde.
De liesbreuk rechts was duidelijk, een Hernia Inguinalis, vlakbij het schaambeen. De tweede bobbel zat iets links van de middenlijn, vlak boven de navel, een Hernia Cicatralis. Beide breuken zijn osteopathisch hersteld, enerzijds het ‘simpel’ manueel terug plaatsen van de darmlussen, anderzijds de darmen ‘terugzetten in hun embryologische ligging’. De darmen dus weer hun oorspronkelijke plek terug geven, als het ware. Vervolgens zijn alle glijvlakken van de darmen, de lies en de spieren & banden hersteld. Na het consult ging de man huiswaarts, met het advies om de komende 6 weken minstens 4 uur per dag te wandelen en te fietsen, dit om de herstelde glijvlakken te optimaliseren. Na 6 weken volgde een controle van de volledig herstelde breuken en na een half jaar ‘zit alles nog keurig op zijn plek’.