Wat is het?
De schadelijkheid van verslavingen als alcoholgebruik, roken en drugs is alom bekend. De problematiek wordt nogal eens ontkend. Van belang zijn het gedrag (hoeveel, hoe vaak, welke omstandigheden), de schadelijke effecten op lichamelijk, psychisch en sociaal welbevinden en de verslavingsafhankelijkheid (schuldgevoel, kritiek van de omgeving, gevoel te moeten minderen, enzovoort).
Het aantal geregistreerde gevallen van alcoholverslaving bedraagt 25 op de 1.000, waarbij de verslaving bij mannen tweemaal zoveel voorkomt als bij vrouwen. Het merendeel van de verslavingen is echter niet (bij de huisarts) bekend.
Langdurige alcoholverslaving kan leiden tot hepatitis, pancreatitis, levercirrose, polyneuritis, (cardio)-myopathie, cerebrale beschadiging (epilepsie, atrofie, syndroom van Korsakov) en psychiatrische stoornissen. Voor de zwaardere gevallen bestaan speciale instellingen.
Het ánders kijken van het IMC
Verslavingen kunnen heel goed een uiting zijn van een onderliggende lichamelijke stoornis. Zoals een tekort aan bepaalde stoffen, een opnamestoornis, een verwerkingsprobleem van bepaalde stoffen, een hyperactiviteit van een orgaan, enzovoorts.
Wat kan het IMC?
Binnen het IMC bestaan er verschillende mogelijkheden om de verslaafde patiënt te helpen van zijn verslavingen af te komen. Uiteraard staan de wil om te veranderen en het inzicht van de noodzaak hiervan op de voorgrond.
- In de Mesologie zijn speciale medicamenten bekend die de individuele ontwenning kunnen vergemakkelijken. Vervolgens moeten we kijken naar de tekorten die door de verslavingen zijn ontstaan of die de verslaving in de hand gewerkt hebben.
- De Osteopathie kan de mens beter ‘terug in zijn vel zetten’. Zij kan ook het cranium (de schedel met haar inhoud) tot rust brengen, wat helpt om de verslaving te beheersen.
- De integratieve Psychotherapie kent speciale trajecten om mensen te helpen van hun verslaving af te komen, speciaal de PRI: Past Reality Integration