Wat is het?

Als gevolg van eerder doorgemaakte ontstekingen, verteringsstoornissen, infecties, buiktrauma’s of operaties kunnen er in het peritoneum (buikvlies) of andere vliezen verklevingen ontstaan. Het buikvlies is bindweefsel en reageert op een beschadiging met littekenvorming. Deze verklevingen zijn weer oorzaak van fixatie van buikorganen (met als gevolg functievermindering), buikpijnen en uitstralende pijnen. De behandeling bestaat uit specifieke osteopathische handgrepen om de aan elkaar geplakte systemen functioneel te behandelen.

Ieder onderdeel van je lichaam is omhult door een vlies (fascie), zo kennen we botvlies, hersenvlies, longvlies, buikvlies, etc. Door beweging produceert dit vlies een soort olie, dat glijden en dus bewegen makkelijk maakt. Het verschil tussen verklevingen en aanklevingen:

Aanklevingen

We spreken van een aankleving wanneer twee vliezen aan elkaar blijven plakken. Vergelijk twee plastic lagen met olie ertussen. Bij gebrek aan beweging, ontstaat er minder olie en wrijving. Vergelijk twee lagen huishoudfolie. Het orgaan, de spier, de pees moet toch kunnen bewegen, maar de wrijving doet zeer en dus vermijden we dat. Osteopathie brengt op subtiele wijze de fasciale lagen (vlies) weer in beweging, waarna weer olie wordt aangemaakt. Uiteraard bij veelvuldige beweging daarna.

Verklevingen

Verklevingen ontstaan door een infectie, een operatie, een trauma of immobiliteit. Het principe hierachter is dat bindweefsellagen verbindingen maken, vaak door reparatie, maar nog vaker door gebrek aan beweging. Beweging voorkomt juist deze verbindingen. Eenmaal ontstane verklevingen kunnen behandeld worden, waardoor het minder trekt aan andere weefsels, minder pijnklachten veroorzaakt en niet meer verder verkleeft.

 

Kijk ook naar het Webinar-23 van het IMC: over littekens & verklevingen.

 

Lees ook verder bij de kennisbank van het IMC het uitgebreide verhaal over Littekens & Verklevingen.