Wat is het?
Claudicatio intermittens (etalagebenen) is een symptomencomplex. Het ontleent zijn naam ten onrechte aan keizer Claudius die hinkte. Kenmerkend is de pijn in de benen bij Iopen, welke bij rust verdwijnt. Evenals de ziekte van Raynaud en de ziekte van Buerger zijn de claudicatioklachten goed te behandelen.
De mogelijke symptomen omvatten onder andere:
- pijn of vermoeidheid in de benen;
- pijn in de bilstreek;
- brandend of tintelend gevoel in de voeten;
- zweren of wondjes op de huid van de benen en voeten;
- haaruitval op de voeten of tenen;
- pijn in de voeten of tenen in rust;
- verkleuring van de huid (rode, blauwe of bleke verkleuring);
- verhoging van de huidtemperatuur;
- impotentie (onvermogen om een erectie te krijgen of behouden).
Het ánders kijken van het IMC
In eerste instantie sporen we de oorzaak van claudicatio intermittens (etalagebenen) met o.a. Mesologie. Waarom kunnen de bloedvaten in de benen onvoldoende bloed transporteren bij het lopen? Dat kan in de bloedvaten zelf zitten of misschien juist in de omgeving? Of zelfs in de buik, omdat het bloed uit de benen daar naar toe moet?
Wat kan het IMC?
Mesologie kan een therapie inzetten met orthomoleculaire geneeskunde (gericht op de vaatwand), of homeopathie (gericht op de algehele doorbloeding). Tevens kan de Osteopathie onderzoeken waarom de bloedvaten (lokaal) bij claudicatio in de problemen zijn, omdat vaten tussen (spier)vliezen verlopen.