SCHRIJF EEN TESTIMONIAL
Help anderen met je ervaring, je ontdekking, je beter leven…..
Help anderen door bekendheid met ons ‘ánders kijken, diagnosticeren en behandelen’.
Help de preventieve zorg met complementaire geneeswijzen bekender te worden.
Schrijf een Testimonial (Review), door gebruik te maken van ons formulier.
- enkele vragen invullen
- naam en woonplaats
- Foto uploaden (vrijwillig)
- klaar.
Uitgebreide ervaringen
EINDELIJK VAN VAGE KLACHTEN AF
“Al jaren loop ik met een vage klacht rond. Geregeld en onvoorspelbaar heb ik last van een erg nare pijn die trekt van mijn gal tot aan mijn keel en minuten tot een uur kan aanhouden. De klacht treedt vooral ’s nachts op. Na diverse onderzoeken in het ziekenhuis, onder meer bij MDL artsen wordt geen oorzaak gevonden. Huisarts en ziekenhuis kunnen niets meer betekenen; er kan geen duidelijke diagnose gesteld worden. De aanbeveling van de arts om in het vervolg zware maagzuurremmers te nemen, voelt niet goed voor mij mede vanwege de ontbrekende diagnose. Intussen verhevigen de klachten.
Tijdens mijn eerste consult bij Robert Muts is binnen korte tijd een diagnose gesteld. Een bepaald vlies in mijn buik staat onder spanning vanwege een restant van een virus. Na een ‘trigger’ schiet deze vlies in een kramp met bovengenoemde klachten tot gevolg. Na enkele behandelingen door Robert ben ik van mijn klachten af.
Daarnaast heeft Robert mij gestimuleerd om af te vallen. Mijn BMI zat rond de 24,5. Inmiddels ben ik 9 kilo afgevallen door op zijn advies met name een ander voedingspatroon te nemen. Brood en andere koolhydraten zijn flink teruggeschroefd. En tussendoortjes met suiker zijn op rantsoen. Daarvoor in de plaats zijn yoghurt, salades, soep en fruit gekomen. Het avondeten is niet echt aangepast (behalve minder grote porties). Aangezien ik houd van lekker eten, zorg ik er wel voor dat deze alternatieven smaakvol zijn. Een vrij eenvoudige afvaltraject dat vooral in het begin enige discipline vergt, maar binnen de kortste keren ‘het nieuwe normaal’ wordt. Met als bonus lekker in je vel en meer energie.”
ERVARING MET SUIKER
Robert Muts vroeg me een stukje te schrijven over mij ervaringen met voeding. Welnu, dat doe ik graag, omdat het zo’n bijzondere uitwerking op mij heeft gehad.
Ik ben al sinds de vroege jaren van het IMC daar onder behandeling. Ik moest mij in 1990 laten opereren vanwege ernstige artrose van mijn rechterheup, terwijl de linker er ook niet rooskleurig voor stond. Ik kon niet meer lopen zonder veel pijn, terwijl ik 42 jaar oud was!
Ik had een vooraanstaande chirurg geraadpleegd en (ook) die zei dat ik eigenlijk veel te jong was om geopereerd te worden en dat ik het zo lang mogelijk uit moest zien te houden.
Via een kennis, die goede ervaringen had opgedaan bij het IMC, kwam ik teneinde raad bij Robert terecht. Wat in de reguliere medische wereld niet zichtbaar was, kwam bij het IMC naar voren en ik kon behandeld worden. Na een maand liep ik Vlieland in de lengterichting heen en weer!
Een van de adviezen die ik in 1990 kreeg was: geen chocolade, drop, snoep, koek etc. Later werd als algemene richtlijn voor gezonde voeding door het IMC o.a. geadviseerd: minimaal het gebruik van suikerhoudende producten (snoep, koek, frisdrank e.d.) en producten met kunstmatige suikervangers; Gebruik veel verse groenten en fruit; geen varkensvlees; maak zoveel mogelijk gebruik van (licht) volkoren, ongeraffineerde granen (zuurdesembrood, muesli, volkorenpasta’s e.d. en wees matig met wit gebuild meel; drink minstens 1 tot 1,5 l water per dag.
Nou ja, je weet wel hoe dat gaat, in het begin denk je er aan om goed te eten en weinig te snoepen, maar als klein jongetje kreeg ik altijd iets zoets als beloning dus dat zet je dan op latere leeftijd ook weer in om jezelf te belonen.
Ik woog in 1999 ruim 102 kg en alles zat te strak en te benauwd. Ik leerde mijn huidige vrouw kennen en toen het serieus werd vond ik dat ik onze relatie geen afbreuk moest doen door er een wankele gezondheid op na te houden, dus besloot ik toch weer wat gezonder te gaan eten en meer te bewegen. Toen we een jaar later trouwden woog ik 92 kg en m’n kleren zaten weer normaal om m’n lijf. We gingen een periode macrobiotisch aan de slag met het eten, maar dat was heel ingewikkeld in een gezin met (toen nog) kleine kinderen en hoewel mijn gewicht even tot rond de 86 kg zakte, zat er zo weer 6 kg extra aan toen we daarmee stopten.
Na 22 (!) jaar IMC behandeling kreeg ik van Robert het advies me te laten opereren door Dr. de Smet van de ANCA kliniek te Gent. Superchirurg! Ik liep weer als een kievit en kon weer rechtop staan en lopen. Heerlijk gevoel. Een jaar later had mijn vrouw mij opgegeven voor een lezing bij mijn fitness-school over de Sugar-Challenge (Carola van Bemmelen), de invloed van suiker in deze maatschappij.
Uit de zaal werd een mevrouw, die reeds aan haar 8e dieet bezig was en heel gezond leefde, uitgenodigd om te laten onderzoeken hoeveel ze toch nog aan suiker op een dag naar binnen kreeg. Ondanks al haar weloverwogen aankopen van gezonde voeding bleek ze toch nog een enorme lading suiker binnen te krijgen.
De invloed van witte pasta’s en gewone aardappelen etc. blijken een enorme invloed te hebben op je suikerspiegel die je met ups en downs door de hele dag heen proberen te loodsen en daarbij steeds maar weer om extra’s (zoet) vragen. Zeer interessant. Waar zit in hemelsnaam géén (vorm van) suiker in verwerkt? Ik ging er meer op letten om bewuste aankopen te doen. Ik werd er moedeloos van: overal zit suiker in. Ik ontdekte dat zelfs alle vleeswaren van de supermarkt daar geen uitzondering op vormden. Suiker is natuurlijk ook verslavend: je wilt steeds meer en dat is handig voor het voortbestaan van de fabrikanten.
Ondanks dat we al weinig suikerhoudende voeding tot ons namen stopte ik nu ook met mijn snaaiwerk: ik hoefde mezelf niet meer te belonen met zoet en snoep, maar mocht mezelf belonen met gezond, suikervrij voedsel. Mijn vrouw was ook enthousiast geraakt en deed mee.
Dat suikervrij leven leverde een ander bewustzijn en denken op over wat je je lijf en jezelf gunt. We hoeven geen willoos slachtoffer te worden van de voedselindustrie.
Fijn om te merken was dat we na ongeveer 14 dagen een hele brede energie en een rustige evenwichtige balans in ons lichaam voelden. Een prachtige ervaring.
Het gekke was dat ik ook mijn Duveltje liet staan. Ik vergat het gewoon, ik had er geen behoefte aan, terwijl ik echt jááárenlang me in het weekend er op kon verheugen zo’n mooi glas bier te nuttigen. De kilo’s vlogen er van af: binnen een paar weken ruim 4 kg, terwijl ik toch lekker en niet weinig at.
Enthousiast als ik geworden was las ik ook het boek van Chris Verburgh, “de Voedselzandloper” die uitlegt wat voedsel met je doet. Sommige stukjes wat technisch op cellulair niveau uitgelegd, maar het geeft duidelijk aan wat je je lijf aandoet met slecht eten en wat de gevolgen op lange termijn zijn. Hierdoor wist ik één ding zeker: aan mijn lijf geen slechte voeding polonaise!
Ik eet nu veel groenten en fruit, geen suiker, drink water en ’s morgens mijn bakje havermout; ik voel me heel voldaan en heb geen behoefte meer om “te snaaien” (lees: zoet tot me te nemen).We zijn nu ruim 1,5 jaar verder. Ik weeg nu minder dan 80 kg en zit met de BMI helemaal links in het groene vlak, voel me energieker dan ooit tevoren en dankbaar dat ik me bewust mocht worden van mijn voedingspatroon. Ja, dankzij de nieuwe inzichten op dat gebied.
Toevallig kwam ik mijn eerste voedingsadviezen van het IMC uit het begin van de 90-er jaren weer tegen. Oeps. Sorry Robert, 25 jaar geleden benoemde je suiker al als “de witte dood” en de adviezen die ik kreeg waren in feite hetzelfde. Ik wist het dus allemaal wel, maar de knop ging bij mij pas 24 jaar later echt om. Stom, maar we zijn allemaal mens nietwaar?
Daarom tot besluit: Lieve mensen wees bewust en lief voor jezelf en je lijf. Leef ernaar en ERVAAR!!!
patientenverhalen@imc-amsterdam.nl