Gaat het om intelligentie of hebben we interessante hersenen? 

Intelligente mensen hebben vaak letterlijk meer hersens, maar intelligente mensen hebben bovendien een goede kans dat hun kinderen ook slim zijn. Dit blijkt uit uitvoerige statistische analyses aan de Vrije Universiteit (VU) in Amsterdam van IQ-tests van familieleden (2002). Intelligentie is in veel hogere mate erfelijk dan vaak wordt aangenomen, aldus biologisch psychologe DaniëlIe Posthuma van de VU. Zij onderzocht 688 personen van jong tot oud uit gezinnen met minstens één tweeling. Allen deden een veelgebruikte IQ-test, de WAIS-III. Ook werd een scan van hun hersenen gemaakt.

Op de eeuwenoude vraag ‘hoe intelligentie ontstaat’ schijnt nu een antwoord te zijn. Uit onderzoek van Posthuma zou blijken dat de IQ-score voor 80 tot 90% erfelijk is (zie actueel). Ook de oude theorie over de vormuitwassen (b.v. de wiskundeknobbel) en grootte van een mensenschedel, de frenologie, is weer van stal gehaald. De vraag blijft: gaat het om intelligentie of kijken we juist naar interessante hersenen?

 

Cranioscopie

Franz Joseph Gall (1758 – 1828) ontwikkelde in de zeventiende eeuw de zogenaamde cranioscopie. Volgens hem waren de vorm en de onregelmatigheden van de schedel aanwijzingen voor de eronder liggende hersenen. Hij wilde de plaats van bepaalde denkprocessen opsporen, maar ging daarin te ver. Toch zijn deze ideeën de basis gaan vormen voor de hersenfysiologie. Nu zou dit verhaal weer van stal gehaald worden, omdat men het heden ten dagen ‘wetenschappelijk’ zou kunnen bewijzen. Er is niets tegen het gegeven dat vorm en functie hand in hand gaan. Daarom ziet de ene boom er anders uit dan de andere; heeft een vogel vleugels en heeft een jachtluipaard sterke beenspieren. Dat is de basale grondgedachte van de evolutietheorie.

Cranioscopie: aan de buitenkant zien wat de binnenkant uitdrukt.

 

 

Geen boek des levens

Het lijkt er dus op dat ouders zoiets als ‘intelligente genen’ doorgeven aan hun kroost. Het Human Genome Project, gestart in 1990, is reeds voor een groot gedeelte voltooid. Meer dan 3 miljard basenparen van de 23 paar chromosomen zijn beschreven. Maar het ‘boek des levens’, dat de initiatiefnemers van het Human Genome Project hoopten te schrijven, blijkt niet één boek over het leven van de mens te zijn, maar een computermap met daarachter nog veel meer nieuwe mappen…

Vroeger zat het in het bloed, tegenwoordig zit het in de genen, en in de toekomst zit het in de volgorde van de basenparen op ons DNA. Als we nu maar weten welke basenparen we moeten paren met die van een potentiële partner dan kan het niet meer fout gaan en de Einsteintjes kunnen dan geboren worden. Over een paar jaar bekijkt u op internet elkaars GPC (Gen Profile Cards) gretig op zoek naar een ideale matching voordat u verder met elkaar in zee gaat.

Voeding

Gelukkig heb ik in de dagelijkse praktijk weinig te maken met de klacht over een laag IQ. Wel zoeken meer en meer mensen de oplossing voor de zogenaamde geestesziekten in de natuurgeneeskunde. Er zijn veel onderzoeken naar voeding en gedrag. In 1985 toonden Egger et al. in een dubbel-blind placebo-gecontroleerd onderzoek aan, dat ernstige gedrags- en stemmingsproblemen veroorzaakt kunnen worden door gevoeligheden ten opzichte van voedingsadditieven en veelvoorkomende voedingsproducten als soja, melk, chocolade, druiven, tarwe, sinaasappels, kaas, eieren, pinda’s en maïs .

Onlangs heeft in Nederland een herhaling van een soortgelijk onderzoek in gevangenissen plaatsgevonden. De voorlopige resultaten zijn significant. De onderzoeksgroep die gezonde voeding en supplementen in de dagelijkse voeding kreeg, vertoonde significant een socialer gedrag. Kinderen presteren beter op school, als ze de cola- en snoepautomaten onberoerd laten. Onze hersenen zijn in hoge mate afhankelijk van de voeding, die via het spijsverteringskanaal de nodige zenuwcellen van energie en transmitterstoffen voorziet. Dat heeft meer te maken met intelligentie en juist dat maakt interessante hersenen.

 

Ons geheugen

‘Een schizofreen is nooit alleen,’ zei ik vroeger vaak in de lessen, waarmee er weer een stukje ijs gebroken was voor moeilijke materie als psycho-neurologie. De vraag is echter of niet-schizofrenen dan wel alleen zijn?

In zekere zin is dat niet zo. Onze hersenen absorberen en conserveren geen informatie uit de omgeving, zoals een digitale camera of recorder dat doet, om ze later nog eens te kunnen bekijken of af te spelen. Wat we ons herinneren wordt voortdurend bijgesteld door nieuwe informatie als de verbindingen tussen de ca. 10 miljard zenuwcellen in onze hersenen veranderen. Ons geheugen is niet constant, is steeds aan verandering onderhevig en is dus ook te manipuleren. Objectiviteit is dan ook een illusie, wetenschappers ook proberen ons iets anders te doen geloven. De mens van vandaag is niet de mens van gisteren of morgen! Constant veranderen we dus, panta rhei, alles wat leeft stroomt, zoals Heracleitus van Efese (leerling van Socrates) reeds zei. Intelligentie is een relatief gegeven, interessante hersenen zijn onderzoek waard.

 

Iets anders.

Lichamelijke pijn huist in hetzelfde hersengebied als het psychische leed dat we ervaren wanneer we ons buitengesloten voelen. Het betreffende gebied met de welluidende naam cortex cingularis anterior is echte pitbull. Deze cerebrale waakhond slaat aan bij deprimerende zaken, pijn voorop, en kan al het vrolijke dan langdurig buiten beeld houden. Al met al een zeer interessante bevinding en wetenschappen in het Science suggereren dat de oude metaforen zoals een gebroken hart echt waar zouden kunnen zijn. De verbroken liefde zou dan het echte hartzeer zitten ….

 

Casus verliefd worden

Een mooi voorbeeld deed zich voor in mijn praktijk. Een man van 32 jaar kwam op consult met als klacht dat hij niet verliefd kon worden. Andere klachten had hij niet en een dramatisch (medisch) verleden was evenmin te bespeuren. Enigszins bedremmeld probeerde ik mij te herinneren of ik niet ergens iets over een liefdeselixer wist, of bepaalde hormonen kon toedienen. ‘En ik wil absoluut geen medicijnen slikken’ voegde de man er aan toe. Ik heb mij osteopathische kennis ingezet en begon hem te onderzoeken. Een totaal gefixeerd darmpakket en een betonharde thorax, met name het mediastinum, waren mijn belangrijkste bevindingen. Ik vroeg hem nogmaals of hij geen andere klachten had, maar neen.

Ik ben hem manueel gaan behandelen, bevrijding van de peritoneale glijvlakken van de dunne darm en alle verbindingen naar de thorax, pericard, pleurae, etc. Na twee behandelingen vertelde hij mij dat hij een hele andere ontlasting had gekregen in plaats van zijn normale keutels waar menig schaap jaloers op zou zijn. Tevens had hij meer lucht, zowel letterlijk als figuurlijk, voelde minder druk op zijn borst en zijn nek was losser. Toch had hij, in zijn beleving, daarvoor geen klachten!. Bij het vijfde consult was zijn hart open gegaan, hij was verliefd geworden! Zelden heb ik zo’n gelukzalige glimlach en prachtig fonkelende ogen gezien als toen. Hij woont nu een jaar met zijn geliefde. Wonderlijk hoe gedrag veranderen kan, hoe vlinders in de buik kunnen komen, met als ‘enige’ verandering dat bepaalde organen meer in vrijheid kunnen functioneren.

Delen is het betere vermenigvuldigen

Niemand kan echt voelen wat een ander voelt. Elk brein is gescheiden van anderen. Deze scheiding heeft een goede kant, want ieder van ons heeft het onvervreemdbare recht op persoonlijke vrijheid, op privacy. De schaduwkant ervan is de eenzaamheid en reële angst. Toch hebben we behoefte aan geluk en willen we onze gevoelens en genoegens, kortom ons lief en leed, met anderen delen. We kunnen de barrière die ons eenzame brein van andere scheidt nooit helemaal opheffen, maar net als twee buren die over de heg met elkaar praten, kunnen we wel bij elkaar zijn.

Dit is nu juist datgene wat de oude Vedische en Chinese geneeskunde heeft bedoeld en ons heeft te leren. Als onze buurhersenen in harmonie met elkaar communiceren, yin en yang, ontstijgen we het gevoel van eenzaamheid en angst. De harmonie zal echter altijd uit het totale menszijn moeten komen, lichaam en geest, met intelligentie of interessante hersenen.

 

Lees ook  Column van het IMC: Ánders kijken …. de sympathie van empathie.

 

Kijk ook naar het Webinar-21 van het IMC over de natuurwetten in je lijf.