Wat is het?

Bij de nerveuze klachten worden regulier geen lichamelijke afwijkingen gevonden en men stelt de waarschijnlijke oorzaak op psychosociaal gebied. Is dat wel zo? Laten we verder kijken.

Er bestaan vele namen voor deze categorie klachten, zoals:

• psychoneurose
• nerveuze klachten
• psychogene klachten
• neurasthenie
• overspannenheid
• hypochondrie

Nerveus-functionele klachten vormen 90% van alle psychische stoornissen. Kenmerkend is de combinatie van lichamelijke klachten (vermoeidheid, hoofdpijn, duizeligheid, hartkloppingen, maag-darmklachten, spier- en zenuwpijnen, gynaecologische klachten, huidklachten) met psychische klachten (moedeloosheid, neerslachtigheid, angst, onrust, gejaagdheid, slaapstoornissen, apathie, vergeetachtigheid, humeurigheid, prikkelbaarheid).

 

Karakteristiek zijn ook de vaagheid en het wisselende karakter van de klachten. De nerveus-functionele  klachten worden in de top 10 van de E-lijst gerangschikt op de tweede plaats, direct na verkoudheid. Het  aantal gevallen ligt hoog, 200-250 op de 1000 (20-25%). De nerveus-functionele klachten worden geregistreerd  op het moment dat voor de betreffende klachten medische hulp wordt ingeroepen, zodat het aantal gevallen waarschijnlijk nog veel hoger zal liggen. De meeste mensen weten uit ervaring dat dergelijke klachten vooral in tijden van spanningen optreden en daarna weer overgaan.

 

De oorzaak zoekt men in zaken als aanleg, constitutie en stress. Tegenwoordig hanteert men de begrippen draagkracht en draaglast, waarbij het gaat om de discrepantie tussen die twee bij een patiënt. Lichamelijk onderzoek is noodzakelijk, met het risico van een somatische fixatie. Vaak -en vaak overbodig- worden tranquillizers voorgeschreven.

Binnen de reguliere geneeskunde heerst anderzijds de opvatting dat men nerveus-functionele klachten als iets gewoons dient te beschouwen. Hierbij bestaat het gevaar dat de klachten -alsmede de oorzaak van de klachten- jaren voort blijven bestaan, waardoor veel ernstiger stoornissen kunnen optreden.

 

Het ánders kijken van het IMC

Een psychische stoornis kan enerzijds oorzaak zijn van orgaangerichte (lichamelijke) klachten, maar nog veel meer gaat we in het IMC ervan uit dat de dysfunctie van een orgaan oorzaak is van de psychische klachten. Door de orgaanstoornis te behandelen komt ook de psyche in harmonie. Kruiden, voeding en osteopathie vormen de aangewezen behandelmethoden. Ook kunnen tekorten een rol spelen; er  zijn verschillende studies gedaan met betrekking tot suppletie van vitaminen en mineralen bij onder meer depressie en schizofrenie.

 

Wat kan het IMC?

Binnen het IMC hebben een duidelijke visie op de nerveus-functionele  klachten. Uiteraard vormt de tak psychotherapie een belangrijk onderdeel in de aanpak. Toch willen we eerst een totaal lichamelijk onderzoek, immers een langdurige psychische aanpak, terwijl er een tekort aan ten grondslag ligt, is onnodig.

 

De Mesologie betrekt in haar aanpak altijd de psychische, sociale en mentale symptomen bij haar diagnostiek en keuze van therapie. Voor de mesoloog is het logisch dat lichamelijke en psychische klachten gecombineerd voorkomen. De mesoloog is daarbij ook minder gefixeerd op de klinische gegevens van de patiënt; hij kijkt niet naar de ziekte, maar naar de zieke mens.