Wat is het?
Van primaire onvruchtbaarheid (infertiliteit of kinderloosheid) spreekt men indien een gewenste zwangerschap na pogingen gedurende ten minste een jaar niet tot stand komt. Het IMC kan helpen. Indien er eerder een zwangerschap heeft bestaan heet dit een van secundaire onvruchtbaarheid (infertiliteit).
Bekende oorzaken zijn bij de vrouw congenitaal, hormonaal, of ten gevolge van infecties. Een zelfde indeling kan voor de man gelden. In Nederland zijn er jaarlijks 6 op de 1.000 nieuwe gevallen bij de vrouw geregistreerd en 2 op de 1.000 gevallen bij de man.
Lichamelijk onderzoek, het bijhouden van een basale temperatuurcurve en een cervixslijmtest (Sims-Huhner-test) en een sperma-analyse behoren tot het eerste onderzoek. Bij uitblijven van resultaten kunnen uitgebreidere programma’s, zoals IVF (in-vitrofertilisatie) worden ingezet.
Het ánders kijken van het IMC
Binnen het Integraal Medisch Centrum hebben we een reputatie op het gebied van onvruchtbaarheid. In circa 60% van de gevallen is er succes. In het algemeen is het raadzaam de oorzaak nauwkeurig vast te stellen.
Wat kan het IMC?
Na het (functioneel) vast stellen van de oorzakelijke verbanden zoeken we naar de geschikte therapievorm: homeopathie, fytotherapie, orthomoleculaire geneeskunde.
Ook de osteopathie kan een oplossing bieden bij infertiliteit, met name wanneer verklevingen in het kleine bekken naar aanleiding van eerder doorgemaakte infecties een rol spelen.
Lees ook verder bij de Kennisbank van het IMC: over de menstruele cyclus, pre-menstrueelsyndroom (PMS), testis.
Casus: Kinderwens
Inmiddels 5 jaar geleden kwam een 38-jarige vrouw met een kinderwens. Reeds een aantal IVF-pogingen achter de rug, maar telkens na 5 weken mis gegaan. Vlak voor haar komst een laproscopie gehad (kijkoperatie), waarbij een vorm van endometriose op het linker ovarium werd vastgesteld. Met een laserbehandeling is deze weg gehaald.
Osteopathisch onderzoek leverde een sterk verminderde mobiliteit van de cecale peritoneale glijvlakken, idem van het ileum, de rechter nierloge en hepatogene – diafragmale glijvlakken. Daarnaast een niet mobiele isthmus van de uterus. Bij het eerste consult werden de abdominale glijvlakken behandeld, dit om voorwaarden in ruimte te scheppen voor verdere behandeling.
Vier weken later werd veel verbetering vast gesteld ter hoogte van het abdomen. Patiënte had wel 4 weken lang buikpijnen gehad, hetgeen een normale peritoneale reactie is. Na het abdominale voorwerk is begonnen met de behandeling van de uterus via de isthmus. Zo zijn verschillende behandelingen gebruikt om de volledige omgeving van de baarmoeder voldoende vrijheid te geven. Na acht maanden volgde een hernieuwde IVF-poging, zonder resultaat.
Inwendig onderzoek leverde een gefixeerde en volledig veranderde stand van de uterus, welke als zodanig zijn behandeld, gevolgd door een IVF-poging na 4 weken. Deze had resultaat tot een voldragen zwangerschap, met een geboorte via een keizersnede. De kleine is inmiddels groot en gaat volgende week naar de lagere school.