Wat is het?

Je lichaam heeft een bepaald uithoudingsvermogen. Als de belasting hoger is dan het vermogen, is er een hogere kans op pijn of een blessure (of trauma en zelfs een ongeval).

Als we de belasting langzaam vergroten, zal het vermogen van het lichaam langzaam toenemen. Maar als we die belasting sneller toevoegen dan het lichaam zich kan aanpassen, dan is de kans op blessures of trauma’s groter. Binnen het IMC hebben we ruime ervaring in de behandeling.

Als je een baksteen op je voet laat vallen is de belasting veel groter dan het vermogen en er is geen tijd voor een aanpassing. Een minder overdreven voorbeeld is iemand die te hard van stapel loopt bij trainen. Denk hierbij aan van geen training, naar dagelijks een (intensieve) workout doen. Opnieuw is de belasting groter dan het lichaam aankan en hoewel het niet zo abrupt is als de baksteen, heeft het lichaam alsnog geen tijd om zich aan te passen. Ook stress, ziekte, slechte voeding of te weinig slaap hebben hier invloed op. Deze verlaagde capaciteit maakt ons ook kwetsbaarder voor blessures.

Feitelijk gezien ontstaat een blessure (trauma) door een verkeerde beweging te maken of, zoals eerder gezegd, overbelasting van het lichaam. Een blessure heeft altijd één of meer oorzaken, zoals bijvoorbeeld een slechte conditie, overgewicht, bekkenscheefstand, en verkeerd materiaal bij het trainen. Uiteraard kan ook een blessure acuut ontstaan, zoals bij het voorbeeld van de baksteen en ongelukken gebeuren in het leven.

Het ánders kijken van het IMC

Ons lichaam is een zeer complex, maar ook geniale opbouw van organen, botten, spieren, banden. Daarmee kunnen we veel, maar het vraagt ook een goede samenwerking. Wanneer een trauma (ongeval) is opgetreden of een blessure is herstel natuurlijk van belang.

Wanneer je geblesseerd bent, probeer tijdelijk je lichaam minder te belasten door rust te nemen. Maar onthoudt dat bij een langdurige rustperiode, de capaciteit van het lichaam ook afneemt. Als gevolg hiervan is er minder belasting nodig om opnieuw geblesseerd te raken. Dit maakt het noodzakelijk om je training weer rustig op te bouwen tot je op het oude niveau zit. Het belangrijkste om te onthouden is dat op de lange termijn een beetje belasting op het lichaam goed is, zolang je blijft denken aan de tijd die je lichaam nodig heeft om hierop aan te passen. Wanneer je niets doet, past je lichaam zich aan door de capaciteit te verlagen. Door langzaam je activiteit te verhogen, past je lichaam zich hierop aan. Wanneer je het te snel doet raak je geblesseerd.

Meer tips om blessures te voorkomen

Rustig opbouwen is zeer belangrijk om trauma’s & blessures te voorkomen. Daarnaast zijn er een aantal tips te geven om je hierbij te helpen:

• Warming-up en cooling-down: dit zorgt ervoor dat de bloedsomloop op gang komt waardoor de spieren en pezen warm worden. Ook is dit beter voor de stofwisseling, waardoor spieren sneller aan de nodige zuurstof/energie komen.
• Opbouw sporttraining: het is van belang om van tevoren je fitheid af te stemmen op hoe zwaar je gaat trainen.
• Een goede en gezonde levensstijl voor, na en tijdens het sporten: blijf op gewicht en eet gezond. Tijdens het sporten zul je veel vocht verliezen, het is daarom heel belangrijk om goed te blijven drinken.
• Goede sportschoenen: Let hierbij op de schokdemping en grip van de schoen.

Wat kan het IMC?

Binnen het IMC kijken we natuurlijk naar de omstandigheden, die de genezing van een blessure of trauma optimaliseren. Dat kan te maken hebben met de doorbloeding, de vliezen van de spieren, de toestand van de gewrichten, maar ook met voeding.

Daarnaast kijken we vooral naar de omstandigheden die het trauma of de blessure of het ongeval hebben doen ontstaan. Veelal zijn er oorzakelijke verbanden met de organen, de wervelkolom, de spierketens. We kijken dus niet alleen naar de blessure zelf, maar vooral naar het voorkómen ervan. Osteopathie is een beroep dat zich hier veel mee bezig houdt.

Casus Blessure: Bewust van voeding

Patiënt 30 jaar, semi-prof wielrenner, met als klacht pijn in de linker bil, lies, heup en onderrug. Een half jaar door manuele therapie behandeld, zonder resultaat. Colon Sigmoïdeum (deel dikke darm) dwingt het bekken in een dwangstand, hetgeen de bilspieren (M. Gluteii), willen compenseren. Onderliggend probleem is een koemelk-intolerantie en een overbelasting vanuit granen / gluten (geen intolerantie). Patiënt blijkt iedere 2 uur 2 boterhammen en regelmatig zuivelproducten te eten. In samenwerking met osteopathie is de dikke darm en het bekken 2 x behandeld. Mesologisch gezien is de darm met kruiden behandeld. Vervolgens zijn koemelkproducten afgeraden en zijn de granen in de voeding sterk verminderd. Klachten zijn nog minuscuul aanwezig..

Patiënt is zich nu bewust van zijn voeding in relatie tot zijn klachten. Binnen een dag merkt hij nu welke ‘foute’ voedingsstoffen de heup en onderrug belasten, waarmee hij deze voedingsstoffen weg laat. Bijkomend neemt de energie in het algemeen toe en bovendien verbeteren de sportprestaties. Hiertoe is de vitaminen-mineralen-balans van de persoon als individu en gericht op zijn sport aangepast. De wielrenner gaat een stuk sneller, hij is nu zijn eigen E-bike, met de E van energie,.

Casus: lopende nieren

Vrouw van 59 jaar. Klacht: terugkerende peesontstekingen, shinsplints en liesblessures in het rechterbeen bij het hardlopen. Onderzoek leverde gewrichtsblokkades van de voet (MCP I) de enkel (talo-cruraal) en de knie (tibio-fibulair), alles rechts. Fors verminderde mobiliteit van de linker nierloge en bijbehorende M. Psoasspanning. Tevens cervicale problemen (C3-C4 rechts).

De M. Psoas is een grote spier, die van de wervelkolom naar het been verloopt, ook wel de loopspier genoemd. Het rechterbeen compenseert de linker M. Psoastonus bij het hardlopen, waardoor de gewrichtsproblemen zijn ontstaan. Na behandeling van de linker nierloge en het rechter spronggewricht, waren de overige blokkaden verdwenen. Mevrouw heeft sindsdien geen klachten meer gehad bij hardlopen. Met de juiste totaalbehandeling loopt het stukken beter.