Water

Water

Wat is het?

Water is een onmisbare stof voor ons lichaam, we bestaan zelfs voor 70% uit water. Water is essentieel voor vele processen in ons lichaam, verdeeld over bloed, lymfe, celvloeistof, bindweefsel, etc. Zo stroomt 180 liter per dag door je nieren en 1 liter per minuut door je lever.

Water heb je nodig voor je spijsvertering, je bloed & lymfe, de smering van je gewrichten

 

Het ánders kijken van het IMC

Het is van belang om minstens 1,5 liter water per dag te drinken, naast alle andere dranken. Dat is van groot belang voor de werking van je darmen en je darmflora. De hoeveelheid water in alle dranken, waaraan iets is toegevoegd, telt dus niet mee. Zelf al is het kruidenthee. Dat leggen we uit in ons Webinar over water. Een goede gewoonte is een 1,5 liter fles of karaf iedere dag te vullen met (leiding) water en deze gedurende de dag op te drinken.

 

Wat kan het IMC?

Binnen het IMC kijken we naar de toestand van de organen die met water te maken hebben, zoals de nieren, de lever, de longen, de darmen. We brengen alle functies zorgvuldig in kaart en helpen je om je waterbalans en daarmee talloze essentiële functies weer op peil te brengen.

 

Kijk naar het Webinar-14 van het IMC: over Water.

 

Lees ook het E-Book: over water, het goedkoopste medicijn.

 

Casus: water, niet voor later

Patiënt, 38 jaar, met rugklachten. Status na een motorongeluk met 21 jaar, met een wervelbreuk van de 2e lendenwervel. Sindsdien pijn hoog lumbaal, voornamelijk in de ochtend bij het wakker worden. Gebruik Ibuprofen. Daarna jarenlang chiropractici gehad, daarna een aantal behandelingen osteopathie met een langzame verbetering. Vervolgens is patiënt van de trap gevallen op zijn rug en zijn alle klachten weer in hevigheid terug. Na een aantal osteopathische behandelingen met geringe vooruitgang, kwam hij bij het IMC voor een second opinion.

Onderzoek leverde een aantal geblokkeerde wervels, gefixeerde nierloge en een peritoneale fixatie ter hoogte van de ICV (Overgang dunne en dikke darm) en geringe mobiliteit van de peritoneale glijvlakken. De dysfuncties zijn behandeld met als advies de dorsale spierkettingen te rekken (strekkingsoefeningen van Mitchel) en veel water te drinken. Na twee behandelingen ging het beduidend beter, maar er bleven restklachten laag lumbaal. Slaaphouding en soort matras maakten verschil, maar niet spectaculair. Na 5 behandelingen was de toestand dusdanig goed houdbaar, dat een controle-afspraak na een half jaar plaats vond. Hierbij bleek er geen terugval in de klachten maar nog steeds vage lage rugklachten en een terugval in de mobiliteit van genoemde dysfuncties.

Bij de volgende controle na een half jaar, kwam de aap uit de mouw: patiënt kwam er achter dat water drinken helpt, met het drinken van gewoon (leiding)water, had hij geen last meer. Dit was hem herhaaldelijk verteld, zeker met het oog op de gevonden dysfuncties. Patiënt dacht echter dat zijn normale drinkpatroon (cappuccino, melk, espresso, cola en melk voor het slapen gaan) voldoende vochtinname garandeerde. Puur gezien op input – output mag dat misschien waar zijn, maar water (zonder toevoegingen) heeft vele andere eigenschappen met betrekking tot opname, glijvlakken, nierfunctie, etc. dan water met onze westerse toevoegingen, zoals koffie of cola. Een wijze les om erop bedacht te zijn dat goede adviezen niet altijd goed gehoord worden.