Chronische bronchitis, Emfyseem, Cara, Benauwdheid

Wat is het?

Tegenwoordig spreekt men bij deze ziektebeelden van cara, chronische aspecifieke respiratoire aandoeningen. Kenmerkende klachten van de carapatiënten zijn hoesten, benauwdheid en het opgeven van sputum.

Bij astma worden de aanvallen van kortademigheid afgewisseld met klachtenvrije perioden. Kinderen met astma hebben vaak ook constitutioneel eczeem. Bij cara worden verschillende allergenen, zoals pollen, huisstof, huidschilfers en haren van men en dier als mogelijke oorzaak aangewezen. Bovendien kunnen onder meer dampen (luchtverontreiniging), sigarettenrook, baklucht en koude, vochtige lucht de bronchiale hyperreactiviteit bevorderen.

Astma treft 25 op de 1.000 mensen, vooral jongeren (5-25 jaar).

Chronische bronchitis treft meer de groep boven de 65 jaar . Er lijden 130 op de 1000 vrouwen en 50 op de 1000 mannen aan chronische bronchitis. De reguliere behandeling bestaan uit hygiënemaatregelen en het voorschrijven van corticoïden en bèta-2-sympaticomimetica, bij voorkeur per inhalatie. Minder vaak dan vroeger worden antibiotica voorgeschreven.

Astma

Bij astma is er sprake van een chronische ontsteking van de luchtwegen. Het woord “astma” is afgeleid van het Griekse woord “ásthma”, wat hijgen betekend (Hippocrates beschreef de aandoening in 450 v. Chr.).

De meest voorkomende symptomen zijn kortademigheid, benauwdheid, hoesten, een piepende ademhaling en vermoeidheid. In Nederland wonen ongeveer 1 miljoen mensen met astma, wat neerkomt op ong. 6% van de bevolking.

Oorzakelijk focust de reguliere zorg zich met name op omgevingsfactoren zoals allergenen binnenshuis en wordt de aandoening beschouwd als één waar je niet meer vanaf komt. Bij astma kunnen vele oorzaken van belang zijn. Binnen het IMC kijken we verder dan de luchtwegen en de longen alleen.

 

Het ánders kijken van het IMC

Binnen het IMC is cara een voorbeeld van het binnendringen van pathogene factoren. Veelal gaat aan astma een vorm van eczeem vooraf en aan chronische bronchitis gaan vaak spijsverteringsstoornissen vooraf. Wanneer de voorafgaande stoornissen slecht of onvoldoende behandeld zijn, verplaatst de stoornis zich naar dieper gelegen weefsels, zoals de luchtwegen.

Preventie en een alerte behandeling van ogenschijnlijk banale stoornissen is dus een belangrijke maatregel. Wanneer de aandoening eenmaal is opgetreden wordt alsnog gekeken naar de oorzaak van de onderliggende stoornis. Een effectieve behandeling laat vaak oude stoornissen tijdelijk terugkomen.

 

Wat kan het IMC?

• Voor kinderen is homeopathie (Mesologie) een aangewezen weg.
• Omdat vaak een voedingsintolerantie aan het probleem ten grondslag ligt, zijn voedingsadviezen vaak van belang (Meso-Voedings-Coach)
• Bij oudere carapatiënten komt de fytotherapie (Mesologie) in aanmerking. In het geval van een slechte longventilatie zijn oefeningen uit de Qi-Gong aan te bevelen.
• Daarnaast dient men de bewegingsmogelijkheden van de thorax in ogenschouw te nemen. De Osteopathie hierin een belangrijke rol, die zich ook richt op de mobiliteit (beweeglijkheid) van longen en pleura.

 

Casus Astma, een longprobleem?

Een half jaar geleden kwam een meisje van 2,5 jaar met als klachten zwaar astmatisch, veel buikpijn, chronisch verkouden en lusteloosheid. Zij wilde nauwelijks eten, had een grote behoefte aan zout en had regelmatig erge woedeaanvallen. Vlak voor haar 1^e verjaardag begon de astma. Zij kreeg Ventolin en Becotide als reguliere medicatie. Dit zijn cortison preparaten, met een behoorlijke impact op het lichaam.

Drie maanden voor het eerste consult geleden was zij in het ziekenhuis opgenomen met zuurstofproblemen, zij nam nauwelijks nog zuurstof op met de longen. Zij kwam terecht op de hartbewakingsafdeling en kreeg prednison, een nog zwaarder en remmend medicijn.

Bij onderzoek bleek er een verzuring opgetreden te zijn. Hierdoor moeten de longen meer kooldioxide (CO₂) uitademen en wordt de zuurstofopnamefunctie van de longen belemmerd. Verminderde zuurstofopname veroorzaakt en nog grotere verzuring in het lichaam. Zo ontstaat een vicieuze cirkel. Tevens bleek hier een intolerantie voor tarwe en nachtschaden aan ten grondslag te liggen.

De therapie bestond uit een kruidenpreparaat voor de nieren, een homeopathisch medicament voor de verzuring, lever en milt en een dieet zonder tarwe en nachtschaden.

Het vervolg. 

Twee maanden later vond het tweede consult plaats. Het kind had geen astma- en woedeaanvallen en ook geen buikpijn meer. Eens te meer blijkt hierbij de directe betrekking tussen lichaam en psyche. Een ogenschijnlijk psychisch probleem (woede) heeft vaak een lichamelijke oorzaak (in dit geval voedingsintolerantie). De Ventolin als medicijn was niet meer nodig en de Becotide werd als onderhoudsdosis (op aanraden van de longarts) gegeven.

Nu een half jaar na het eerste onderzoek blijft het goed gaan. Waarschijnlijk zal deze medicatie een jaar volgehouden moeten worden. Het vermijden van tarwe en nachtschaden zal echter langer duren. De verkoudheden blijven in lichte mate aanwezig, maar dat is heel normaal voor een meisje van deze leeftijd.

Deze casus toont hoe belangrijk het is om bij astma verder dan de longen alleen te kijken.