Wat is het?

Bij schildklieraandoeningen is er sprake van functiestoornissen (hyper- en hypothyreoïdie) en/of vormafwijkingen (struma). Bij hyperplasie van de schildklier spreekt men van de ziekte van Graves of de ziekte van Basedow. Zelden vindt men het klassieke beeld, maar veelal spelen vage symptomen en verschijnselen een rol. Bij hyperthyreoïdie zijn dit nervositeit, vermagering ondanks toename van de eet- lust, diarree, transpireren, hartkloppingen, warmte-intolerantie en algemene vermoeidheid; bij hypothyreoïdie zijn de verschijnselen gewichtstoename, spierzwakte, vermoeidheid, koude-intolerantie, perifeer oedeem, obstipatie, haarverlies en een opgeblazen gezicht. Schildklieraandoeningen komen vier maal zoveel voor bij vrouwen als bij mannen en de frequentie is de laatste twintig jaar fors gestegen.

De klassieke diagnose wordt verkregen op grond van laboratoriumbevindingen: de TSH bepaling en vrije-T4-bepaling. De behandeling bestaat klassiek uit medicatie met thyrostaticum, soms met radioactief jodium of operatief. Gewoonlijk, zeker bij hypothyreoïdie, wordt de medicatie levenslang ingezet. De toevoeging van jodium in brood en drinkwater in het begin van de twintigste eeuw is een voorbeeld van preventie. Secundaire preventie wordt toegepast door de hielprik bij pasgeborenen, gericht op de vroegtijdige opsporing van congenitale hypothyreoïdie.

 

Het ánders kijken van het IMC

Veelal is een schildklieraandoening een functionele aanpassing van het organisme op een stoornis elders in het lichaam. De afwijkingen van het TSH, het aansturend hormoon van de hypofyse die reageert op feedback uit het lichaam, maakt deze aanpassing reeds duidelijk.

 

Wat kan het IMC?

Vroege herkenning en behandeling, bijvoorbeeld van het door dr. Dosch genoemde ‘latente hyperthyreose’ is sterk aan te bevelen. Met name de Mesologie kunnen hierbij hulp bieden. Ze kunnen de aan de schildklieraandoening gerelateerde stoornis in het lichaam opsporen en behandelen. Ook wanneer de patiënt reeds een reguliere medicatie gebruikt, kan een totale diagnose hulp verschaffen. Soms kan hierbij na verloop van tijd de reguliere medicatie stopgezet worden.

 

Kijk ook naar het Webinar-05 van het IMC over Voeding en de spijsvertering en Webinar 04 over Buikbrein en Darmflora.

 

Lees ook verder bij de Kennisbank van het IMC: over laaggradige ontsteking (Silent Inflammation), Prikkelbaar Darm-Syndroom.